घासातले तुला मी भरवीन घास माझे;
आंदण तुलाच बाळे देईन श्वास माझे.
तोरण तुझ्याच दारी बांधीन मी सुखाचे;
ओटीत सौख्य देण्या असती प्रयास माझे.
समजू नकोस अबला मी बोट सोडताना;
आधार सोबतीला असतील भास माझे.
माहेर आणि सासर उजळून टाकण्याचे;
देतो सदैव तुजला उपदेश खास माझे.
लावू नकोस बट्टा नावास तू ग माझ्या;
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा